آموزش مهندسی معکوس (هوافضا)

مهندسی معکوس روش رسیدن به دانش فنی از روی تکنولوژی موجود است که این فناوری موجود میتواند یک محصول، یک خدمت، یک فرآیند، یک نرم افزار و .... باشد. این دانش که به عنوان مهندسی برگشتی نیز شناخته می‌شود، به مهندسان این امکان را می ‌دهد که به چگونگی طراحی یک محصول پی ببرند و به آن ها کمک می‌کند از این معلومات برای تعمیر، بازسازی، یا بهبود محصول جدید استفاده کنند. با این دیدگاه این دانش در حوزه های مختلفی از مهندسی مثل هوافضا، مکانیک،، برق و کامپیوتر، مهندسی پزشکی و ..... و با اهداف متنوعی از توسعه نرم افزارهای رایانه ای تا ساخت و بهبود مدل های فیزیکی بسیار پیچیده ی صنعتی، کاربرد دارد.

در این دوره 17 تکنیک زیر مجموعه مهندسی معکوس، بررسی و بیان می شود و ارتباط بین آنها تشریح می شود. یکی از تکنیک های بسیار مهم، تکنیک  DOE (design of expriences) است. البته این تکنیک به طور جزئی و خاص تر در دوره ای مجزا به همین نام بررسی می شود. تکنیک های مختلفی در این مبحث مورد بررسی قرار می گیرد، مثل TDP (Technical data package) بسته اطلاعات فنی، DOE (design of expriences) طراحی آزمایشات، DFA (Design for assembly) طراحی برای مونتاژ، DFM (Design for Manufacturing) طراحی برای ساخت، GD&T (Geometric Dimensioning and Tolerancing) تلرانس گذاری ابعادی و هندسی و ....... . تمام این تکنیک ها تشریح شده و توسط فلوچارت های ارتباط بین آن ها بررسی می شود. در این دوره با نوع تفکر مهندسی معکوس طبق هندبوک میلیتاری 115 و DOE TC1000 آشنا می شویم و اینکه چه تفاوتی با مهندسی مستقیم که در دانشگاه با آن آشنا شده ایم، دارد.

مهندسین در این دوره پی می برند مهندسی معکوس صرف کپی برداری از قطعات حتی با استخراج هندسه یا ماده آن نیست، بلکه شناسایی همه اجزای قطعه و درک تاثیر هر جز بر عملکرد کل محصول است.