- توضیحات دوره
- مشخصات
- نقد و بررسی
دوره مدلسازی و ارزیابی قابلیت اطمینان سامانههای مهندسی
در دنیای امروز، قابلیت اطمینان (Reliability) به یکی از حیاتیترین شاخصهای موفقیت در طراحی، تولید و بهرهبرداری از سامانههای مهندسی تبدیلشده است. از تجهیزات صنعتی، سامانههای حملونقل و هوافضا گرفته تا محصولات الکترونیکی و پزشکی، همه و همه نیازمند طراحی و ارزیابی عملکردی هستند که در شرایط واقعی، پایدار، ایمن و قابل پیشبینی باشند. دوره «مدلسازی و ارزیابی قابلیت اطمینان سامانههای مهندسی» شما را با مفاهیم کلیدی، ابزارها و روشهای نوین در تحلیل و پیشبینی رفتار سامانهها در مواجهه با خرابی، خطا و عدم قطعیت آشنا میکند. در این دوره، با استفاده از مدلهای آماری، دیاگرامهای بلوکی، درخت خطا (FTA)، تحلیل حالات و اثرات خرابی (FMEA) و روشهای مونتکارلو، میآموزید که چگونه عملکرد سامانهها را بهطور کمی ارزیابی و بهینهسازی کنید.
سرفصلهای دوره طراحی پایدار و هوشمند با مهندسی قابلیت اطمینان
- مبانی تئوری احتمالات
- مدلسازی شبکه و ارزیابی دستگاههای ساده (دستگاههای با شبکه متوالی، دستگاههای با شبکه موازی، دستگاههای با برخی عضوهای مازاد، دستگاههای با عضوهای مازاد آمادهبهکار)
- مدلسازی شبکه و ارزیابی دستگاههای پیچیده (مفاهیم، روش احتمال شرطی، روش مجموعه انقطاع، کاربرد و مقایسه شیوههای احتمال شرطی و مجموعههای انقطاع، شیوه مجموعه اتصال، درخت رخدادها (Event Tree)، درخت معایب (FTA)، آنالیز حالات خرابی و اثرات ناشی از آن (FMEA))
- توزیعهای احتمال در ارزیابی قابلیت اطمینان (توزیع پواسون، توزیع نرمال، توزیع نمایی، توزیع ویبال، توزیع گاما، توزیع ریلای، توزیع نرمال لگاریتمی، توزیع یکنواخت)
- ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم بر مبنای توزیعهای احتمال
- زنجیرههای ناپیوسته مارکوف
- فرایندهای پیوسته مارکوف
پیشنیاز دوره مدیریت و مدلسازی قابلیت اطمینان سامانهها در مهندسی
برای یادگیری و درک بهتر مفاهیم، دوره مدیریت پروژه با Primavera و دوره استاندارد مدیریت پروژه PMBOK توصیه میشود.
گواهینامه دوره مدلسازی آماری و ارزیابی ریسک عملکردی در سامانههای مهندسی
در پایان دوره به پذیرفتهشدگان مدرک لاتین گروه آموزشی پارس پژوهان و فنی حرفهای تعلق میگیرد.
بعد از شرکت در این دوره چه مهارتهایی کسب میکنیم؟
- درک عمیق مفاهیم تئوری احتمالات و نحوه بهکارگیری آنها در تحلیل عملکرد دستگاهها
- توانایی انتخاب و استفاده از توزیعهای آماری مناسب (نرمال، پواسون، ویبال، گاما و...) برای مدلسازی رفتار خرابی و زمانهای بین خرابی
- توانایی شناسایی و مدلسازی ساختار سامانههای مهندسی بهصورت شبکههای متوالی، موازی و دارای افزونگی (Redundancy)
- تحلیل ساختارهای ساده و پیچیده برای ارزیابی رفتار قابلیت اطمینان
- تسلط بر ابزارهای تجزیهوتحلیل خطر و خرابی مانند:
- درخت رخدادها (Event Tree)
- درخت خطا (Fault Tree Analysis - FTA)
- تحلیل حالات خرابی و اثرات (FMEA)
- مجموعههای انقطاع (Cut Sets)
- توانایی اولویتبندی مؤلفهها ازنظر بحرانی بودن در عملکرد کل سیستم
- محاسبه معیارهایی چون
- MTBF (میانگین زمان بین خرابیها)
- Availability (درصد زمان در دسترس بودن سیستم)
- Reliability Function (تابع قابلیت اطمینان برحسب زمان)
- استفاده از توزیعهای احتمال برای ارزیابی عملکرد و خرابی سیستمها در طول زمان
- توانایی استفاده از مدلهای زنجیره مارکوف (پیوسته و گسسته) برای مدلسازی گذارهای سیستم بین حالات مختلف (خرابی، تعمیر، عملکرد)
- تحلیل فرآیندهای تصادفی وابسته به زمان در ارزیابی قابلیت اطمینان سامانههای پیچیده
- طراحی سیستمهایی باقابلیت اطمینان بالا در صنایع حساس (نظامی، هوافضا، نیروگاهی، حملونقل)
- ارزیابی خطر و بهینهسازی برنامههای نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه
- تحلیل تصمیم برای انتخاب تجهیزات یا ساختارهای مطمئنتر در مراحل طراحی مهندسی
سؤالات متداول:
- این دوره برای چه کسانی مناسب است؟
این دوره برای مهندسان صنایع، برق، مکانیک، هوافضا، پزشکی، انرژی و حملونقل و دانشجویان ارشد و دکتری در رشتههای فنی و مهندسی مناسب است. همچنین متخصصان نگهداری و تعمیرات (نت)، ایمنی، مدیریت پروژه و کیفیت و طراحان سیستمها و محصولات پیچیده که باقابلیت اطمینان، دوام، ایمنی و عملکرد سروکار دارند، میتواند از این دوره بهرهمند شوند.
- این دوره دقیقاً درباره چیست و چه مشکلی را حل میکند؟
این دوره به شما یاد میدهد چگونه سامانههای مهندسی را بهگونهای طراحی و ارزیابی کنید که در برابر خرابیها مقاوم، عملکرد پذیر و قابل پیشبینی باشند. با ابزارهای تحلیلی مانند مارکوف، درخت خطا (FTA) و تحلیل حالات خرابی (FMEA)، میتوانید ریسکهای پنهان را شناسایی، پیشبینی و کنترل کنید.
- آیا این دوره به ارتقای شغلی من کمک میکند؟
بله توانایی ارزیابی و تحلیل قابلیت اطمینان سامانهها مهارتی کلیدی در سازمانهای بزرگ و صنایع حساس است. این تخصص میتواند به ارتقای شغلی، مشارکت در پروژههای مهمتر و کسب موقعیتهای مشاورهای یا مدیریتی منجر شود.