مهندسی جوش

روش های اتصال مواد در سه گروه کلی اتصال مکانیکی، جوشکاری و اتصال چسبی طبقه بندی می شوند. در این تقسیم بندی اتصال جوشکاری با توجه به پیشرفت روزافزون صنعت و تولید سازه‌های ترکیبی با خواص مکانیکی و فیزیکی مناسب، نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

گرایش جوشکاری یکی از پرطرفدارترین و پردرآمدترین گرایش های مهندسی مواد است. گرایش جوشکاری شامل مطالعه و کار تخصصی بر روی متالورژی جوش، فرایندهای جوشکاری، استانداردها و کدهای جوشکاری، نوشتن مدارک جوشکاری، بازرسی جوش و ... می باشد.

بسیاری از ویژگی های یک جوش را می توان در طول بازرسی جوش ارزیابی کرد - برخی مربوط به اندازه جوش، و برخی دیگر مربوط به وجود ناپیوستگی های جوش هستند. اندازه یک جوش می تواند بسیار مهم باشد، زیرا اغلب به طور مستقیم به استحکام و عملکرد جوش مربوط می شود. به عنوان مثال، جوش های کم اندازه ممکن است در برابر تنش های اعمال شده در طول سرویس مقاومت نکنند.

بسته به اندازه و یا محل آنها، ناپیوستگی‌های جوش (نقایص داخل یا مجاور جوش) می‌توانند مانع از رسیدن جوش به عملکرد مورد نظر خود شوند. ناپیوستگی های جوش اغلب به عنوان عیوب جوش نامیده می شوند و گاهی اوقات می توانند باعث شکست زودرس جوش به دلیل کاهش استحکام یا غلظت تنش اضافه در قطعه جوش شوند.

بازرسی های جوش به دلایل مختلفی انجام می شود که رایج ترین آنها تعیین اینکه آیا جوش از کیفیت مناسبی برای کاربرد مورد نظر خود برخوردار است یا خیر، انجام می شود. برای ارزیابی کیفیت یک جوش، ابتدا باید معیارهایی داشته باشید که بتوانید ویژگی های جوش را با آن مقایسه کنید. کدها و استانداردهایی که به طور خاص برای انواع کاربردهای ساخت جوش ایجاد شده اند، در طول بازرسی های جوشکاری برای تعیین سطوح ناپیوستگی جوش قابل قبول استفاده می شوند. مهم است که یک استاندارد جوشکاری را انتخاب کنید که برای استفاده در صنعت یا برنامه شما در نظر گرفته شده باشد. گروه آموزشی پارس پژوهان با برگزاری دوره های بازرسی جوش که شامل بازرسی چشمی VT، مایعات نافذ PT، ذرات مغناطیسی MT زمینه حضور شما عزیزان را در صنعت بازرسی هموار کرده است.

از لحاظ بازار کاری، فارق التحصیلان این گرایش می توانند در حوزه های زیر فعالیت کنند:

صنایع هوایی

صنایع نفت و گاز

ماشین آلات

مبدل های حرارتی

پتروشیمی

و ....