scripting in ABAQUS به کمک پایتون (عمران)

وجود قابلیت کدنویسی در نرم افزار ABAQUS توانسته این نرم افزار را به یک نرم افزار محبوب در حوزه مدل سازی تبدیل کند. دو نوع کدنویسی می تواند در این نرم افزار انجام شود. کدنویسی به زبان فرترن یا سابروتین نویسی و کدنویسی به زبان پایتون که به اسکریپت نویسی شناخته می شود.کدنویسی به زبان فرترن هنگامی استفاده می شود که کاربر در استفاده از نرم افزار با محدودیت هایی مواجه می شود و با پیش فرض های نرم افزار نمی تواند مدل خودش را ایجاد کند. در این صورت کاربر با استفاده از سابروتین نویسی، یکسری اطلاعات جدید را به نرم افزار اضافه می کند. به عنوان مثال یک متریال جدید، یک نوع المان جدید و یا یک شرایط مرزی جدید از طریق سابروتین نویسی به نرم افزار اضافه می شود. در کدنویسی به زبان پایتون بر این اساس عمل می شود که کلیه اعمال و دستوراتی که کاربر در صفحه GOI ایجاد می کند، به شکل یک کد دستوری پایتون ایجاد و ذخیره می شود. این دستورات توسط هسته مرکزی ABAQUS ترجمه می شود و کاربر نمایش بصری دستوری که صادر کرده را مشاهده می کند. در واقع محیط اسکریپت نویسی آباکوس این امکان را برای کاربر فراهم می کند تا به شکل مستقیم با هسته مرکزی ارتباط برقرار کند. از اسکریپت نویسی در دو بخش pre-processing و post-processing در مدل سازی استفاده می شود. در بخش pre-processing برای موارد انجام یک عمل و یا دستور تکراری، ایجاد و یا اصلاح مدل و نیز پارامتری کردن مدل از اسکریپت نویسی استفاده می شود. به عنوان مثال مدل سازی کامپوزیت با توزیع رندوم فایبرها با ابعاد مختلف و جهت گیری های متفاوت با اسکریپت نویسی انجام می شود. یا اگر کاربر نیاز داشته باشد که نتایج مدل سازی خودش را برای متریال ها و بارگذاری های متفاوت داشته باشد، در این صورت مدل سازی مسئله به صورت جنرال انجام می شود و ورودی های متفاوت از کاربر گرفته می شود. در بخش post-processing کاربر می تواند با اسکریپت نویسی به داده های خروجی مدل دسترسی داشته باشد و با بهینه سازی مدل، نتایج موردنظر خودش را در اختیار داشته باشد. به عنوان مثال یک کاربر در مدل سازی نیاز دارد که سایز مدل براساس تنش بهینه شود. در اینصورت با استفاده از اسکریپت نویسی می تواند روند تکراری تغییر سایز را مدل کند و تنش های خروجی را باهم مقایسه کند و در نهایت به سایز مطلوب خود برسد.